Co to są pneumokoki i dlaczego są groźne?


Czym są peumokoki?
Pneumokoki to popularna nazwa dwoinki zapalenia płuc.Streptococcus pneumoniae. Są to bakterie Gram(+) należące do grupy paciorkowców. Dlaczego dwoinka? Widać to na obrazku. Komórki układają się w pary.
Jak każde bakterie, pneumokoki mają ścianę komórkową. Jest ona zbudowana z otoczki polisacharydowej. Różni się ona budową w poszczególnych grupach bakterii tzw. serotypach.
Co robią pneumokoki i jak się roznoszą?
Bardzo duża część ludzi jest po prostu nosicielami tych bakterii. Przesiadują one najczęściej w jamie nosowej. Przenoszą się drogą kropelkową - jest to najłatwiejsza forma przenoszenia się bakterii. W czasie infekcji lub osłabienia pneumokoki zaczynają swoją wędrówkę po organizmie. Najczęściej atakują górne drogi oddechowe jak gardło, zatoki. Docierają także do oskrzeli i płuc. Mamy wtedy do czynienia z zapaleniem tych narządów. Przy sprzyjających warunkach - jak słaba odporność gospodarza - może dojść do Inwazyjnej Choroby Pneumokokowej. Dwoinki docierają wtedy do miejsc normalnie niedostępnych dla bakterii, czyli do płynu mózgowo-rdzeniowego, opłucnej. W najgorszym przypadku dochodzi do sepsy - czyli uogólnionego zakażenia. 
Jak wygląda Inwazyjna Choroba Pneumokokowa?
Inwazyjna choroba pneumokokowa (IChP) ma charakter uogólniony, będący najczęściej następstwem rozsiewu krwiopochodnego, stanowi zagrożenie życia i może mieć trudne do leczenia postacie posocznicy, zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, inwazyjnego zapalenie płuc i opłucnej z bakteriemią, stawów, kości, wsierdzia lub otrzewnej.

Epidemiologia - czyli jak wygląda statystyka?
Nosicielstwo S.pneumoniae w Polsce w grupie wiekowej poniżej 5rż występuje u 60-80% dzieci. Jest to grupa dla, której zakażenia tymi bakteriami są szczególnie niebezpieczne. 
Największa zapadalność na inwazyjną chorobę pneumokokową (IChP) u dzieci występuje w wieku 0-2r.ż. i w Polsce wynosi ona 19/100 tys., a w przedziale wiekowym od 0 do 5 r.ż. wynosi 17,6 /100 tys..
Według WHO, szacunkowe dane dla Polski z 2010 roku pokazują, że rocznie w naszym kraju na inwazyjną chorobę pneumokokową zapada 25 razy więcej dzieci w porównaniu z danymi z badania przeprowadzonego w latach 2003-2004, w tym odnotowano również przypadki śmiertelne (tj. od 11 666 do 14 565 dzieci zachoruje, z których od 28-71 umiera; za Bernatowska E., Streptococcus pneumoniae. Szczepienia Ochronne, Warszawa 2010 r.)
Zakażenia wywołane przez Streptococcus pneumoniae są wiodącą przyczyną zgonów u dzieci
poniżej 5 r.ż. wśród infekcji.

Jakie są grupy zwiększonego ryzyka?
  1. dzieci urodzone przedwcześnie
  2. dzieci i dorośli chorzy na niektóre choroby przewlekłe, takie jak niedobory odporności, brak śledziony, choroby układu krwiotwórczego, serca, płuc, nerek, cukrzyca, wady lub urazy czaszki albo mózgu, przewlekłe choroby ucha środkowego i głuchota.
Jednak nie oznacza to, że inne osoby nie zachorują na IChP. Spoza wymienionych grup najbardziej narażone są dzieci do 5rż oraz osoby w podeszłym wieku.






Bibliografia:
1.Inwazyjna Choroba Pneumokokowa w Polsce w 2013 dane KOROUN
2 Spotkanie pneumokoka z człowiekiem dr n. med. Aneta Górska - Kot
3. http://pediatria.mp.pl/szczepieniaochronne/show.html?id=64435
4. http://www.szczepimy.com.pl/statystyki
5. http://www.szczepimy.com.pl/pneumokoki



Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Wizyta u psychiatry dziecięcego? Czy to coś strasznego? Jak się do niej przygotować?

Obraz
Rodzic zawsze martwi się o swoje dziecko. To normalne i dobre. Odczuwamy niepokój, gdy ze zdrowiem naszego dziecka się coś dzieje i trzeba iść do lekarz, czy nawet do szpitala. Mimo stresu i niepokoju raczej nie zwlekamy z takimi decyzjami, gdyż czas w przypadku zdrowia działa na niekorzyść...  Jednak często z jeszcze większym niepokojem wiąże się wizyta u psychiatry. Leczenie psychiatryczne obarczone jest wieloma mitami i niesprzyjającymi stereotypami. Dlatego chcę krótko przedstawić czego należy spodziewać się na wizycie psychiatrycznej z dzieckiem i jak najlepiej się do niej przygotować. U psychiatry dziecięcego to dziecko jest główny pacjentem. Jednak bardzo ważne w zdrowiu psychicznym dziecka jest jego otoczenie. Dlatego wiele pytań będzie dotyczyło zdrowia i rozwoju dziecka, jak również historii rodzinnej.  Weź ze sobą: - książeczkę zdrowia dziecka, ważny będzie przebieg ciąży, a także okres okołoporodowy oraz rozwój dziecka - dokumentację medyczną, jeśli dziecko choruje przewlek
Czytaj więcej

Czy warto diagnozować ADHD u progu dorosłości?

 Jako lekarz psychiatra dzieci i młodzieży przyjmuję dzieci i młodzież w różnym wieku. Najmłodsze dziecko w gabinecie miało trochę ponad rok. Najstarsze 19lat (tak długo był pacjent pod moją opieką). Rozpoznanie ADHD najczęściej stawiam w wieku przedszkolnym lub wczesnoszkolnym. Jednak zdarzają się sytuację, że rozpoznaję u nastolatków, a nawet u progu dorosłości.  Jak to się dzieje? Najczęstszym powodem, z którym zgłaszają się pacjenci kilkunastoletni do psychiatry dziecięcego są zaburzenia depresyjne i lękowe. W toku diagnozy i leczenia staram się znaleźć przyczynę tych problemów. Czasem są to problemy rodzinne, czasem szkolne. Czasem różne wydarzenia. A czasem ciężko znaleźć uchwytną przyczynę. Zdarza się też często, że mimo dobranego leczenia i stopniowej poprawy pozostaje "coś nie tak".  Pacjent mówi "nie mogę się skupić", "zawsze o wszystkim zapominam", "jestem niewystarczająca", "zawsze coś głupiego palnę", "jak się nauczę t
Czytaj więcej

Kim są rezydenci i dlaczego utworzyli porozumienie?

Obraz
Kilkukrotnie na stronie FB  udostępniałam grafiki na temat lekarzy rezydentów. Na pewno nie jeden z was zastanawiał się kim jest lekarz rezydent. W skrócie - to między innymi JA. Po 6 latach studiów, roku stażu, przyszło mi zdawać Lekarski Egzamin Państwowy (aktualnie został zastąpiony Lekarskim Egzaminem Końcowym). Dostałam Prawo Wykonywania Zawodu i mogłam zacząć leczyć... i byłoby cudownie, gdyby nie jeden szczegół. Bez specjalizacji to lekarz tak naprawdę niewiele może. Zostaje mu dyżurowanie w NiŚPL . Dlatego przyszedł czas na składnie wniosków o przyjęcie na specjalizację. Jest kilka możliwości. Rezydentura, etat, wolontariat (nie, to nie żart). Rezydentura - umowa o pracę na czas specjalizacji podpisywana jest ze szpitalem prowadzącym, ale pensję płaci ministerstwo. Etat - umowa o pracę podpisuje się ze szpitalem i płaci szpital. Wolontariat - wyzysk przez 5 lat, po to by lekarz mógł mieć tytuł specjalisty. Wszystko byłoby różowo, gdyby nie następne elemen
Czytaj więcej