Będąc młodą mamą lekarką

Czyli jak zapanować nad rozbrykanym dzieckiem i kiedy się martwić? Pomysł na ten post siedział w głowie już od jakiegoś  czasu. Po ostatniej wizycie w kościele postanowiłam w końcu napisać go. A co się działo w kościele? Moje córeczki są bardzo żywe i ciężko im wysiedzieć na miejscu szczególnie w trakcie długiej i nudnej mszy. Nie, nie rozrabiały - przecież nie biły sie, nie krzyczały i nie biegały. Dziewczynki tylko często zmieniały pozycję w ławce, trochę gadały i czasem się śmiały. Jednak wiedziały, kiedy trzeba uklęknąć, kiedy trzeba powiedzieć "Ojcze Nasz". Po mszy wychodząc z ławki jedna starsza pani skomentowała "co to za dzieci?". Powstrzymałam się od komentarza. W głowie sobie pomyślałam, że zawsze takiej pani mogę powiedzieć, że dziecko ma ADHD, ale czy jest to wymówka? Jak dużo można wymagać od kilkuletniego dziecka? Czy 3,5latek powinien wytrzymać całą mszę spokojnie? Czy 6latek wysiedzi w ławce? To co wymagamy od naszych dzieci powinno być dosto

Czyli czy dziewczynka w różowej sukience może bawić się samochodzikami. Szykując się do napisanie tego postu przeszukałam wzdłuż i wszerz internet w poszukiwaniu czym tak właściwie jest Gender. Skupiłam się przede wszystkim na tzw. "gender studies", których opisy na stronach internetowych są strasznie zawiłe i jak dla mnie - ścisłowca - mało ścisłe, po prostu "lanie wody".  Jednak spróbuję pokrótce napisać o tym co zrozumiałam. Zacznę od znaczenia samego słowa gender. Z angielskiego to płeć, rodzaj w sensie gramatycznym jak i po prostu płci. "Gender studies" zajmują się badaniem różnic płciowych, dlaczego mamy inne role społeczne, dlaczego mamy inne zainteresowania. Możemy wyróżnić kilka rodzai płci: biologiczną (fenotypową), genetyczną (genotypową), hormonalną, kulturową, społeczną itp.  Gender właściwie zajmuje się płcią kulturowo - społeczną. W samym Gender Studies możemy wyróżnić dwa nurty: esencjalizm - który zakłada, że p