Trzeci miesiąc

Najmłodsza skończyła już trzeci miesiąc. Coraz więcej czuwa i coraz mniej śpi. Uśmiech jest już na porządku dziennym. Reaguje nim na uśmiech mamy i taty, tylko na siostry jeszcze nie chce. Próbuje podnosić się tak jakby chciała usiąść. Głowę trzyma już dosyć mocno. Interesuje ją wszystko. Szkoda czasu na jedzenie skoro dookoła tyle ciekawych rzecz, więc rozgląda się, przygląda się każdej osobie i każdej rzeczy. Leży też czasem na macie i -"chcący" lub niechcący - uderza w zabawki. Czasem zamiast smoka piąstka wpadnie do buzi.


Co dziecko powinno umieć w 3 miesiącu życia:
- przy pozycji na brzuszku opierać się na przedramionach
- utrzymywać głowę prosto w pozycji siedzącej
- bawić się rękoma, wkładać dłonie do buzi, odpowiadać uśmiechem na uśmiech
- pierwsze próby łączenia sylab

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Wizyta u psychiatry dziecięcego? Czy to coś strasznego? Jak się do niej przygotować?

Obraz
Rodzic zawsze martwi się o swoje dziecko. To normalne i dobre. Odczuwamy niepokój, gdy ze zdrowiem naszego dziecka się coś dzieje i trzeba iść do lekarz, czy nawet do szpitala. Mimo stresu i niepokoju raczej nie zwlekamy z takimi decyzjami, gdyż czas w przypadku zdrowia działa na niekorzyść...  Jednak często z jeszcze większym niepokojem wiąże się wizyta u psychiatry. Leczenie psychiatryczne obarczone jest wieloma mitami i niesprzyjającymi stereotypami. Dlatego chcę krótko przedstawić czego należy spodziewać się na wizycie psychiatrycznej z dzieckiem i jak najlepiej się do niej przygotować. U psychiatry dziecięcego to dziecko jest główny pacjentem. Jednak bardzo ważne w zdrowiu psychicznym dziecka jest jego otoczenie. Dlatego wiele pytań będzie dotyczyło zdrowia i rozwoju dziecka, jak również historii rodzinnej.  Weź ze sobą: - książeczkę zdrowia dziecka, ważny będzie przebieg ciąży, a także okres okołoporodowy oraz rozwój dziecka - dokumentację medyczną, jeśli dziecko choruje przewlek
Czytaj więcej

Czy warto diagnozować ADHD u progu dorosłości?

 Jako lekarz psychiatra dzieci i młodzieży przyjmuję dzieci i młodzież w różnym wieku. Najmłodsze dziecko w gabinecie miało trochę ponad rok. Najstarsze 19lat (tak długo był pacjent pod moją opieką). Rozpoznanie ADHD najczęściej stawiam w wieku przedszkolnym lub wczesnoszkolnym. Jednak zdarzają się sytuację, że rozpoznaję u nastolatków, a nawet u progu dorosłości.  Jak to się dzieje? Najczęstszym powodem, z którym zgłaszają się pacjenci kilkunastoletni do psychiatry dziecięcego są zaburzenia depresyjne i lękowe. W toku diagnozy i leczenia staram się znaleźć przyczynę tych problemów. Czasem są to problemy rodzinne, czasem szkolne. Czasem różne wydarzenia. A czasem ciężko znaleźć uchwytną przyczynę. Zdarza się też często, że mimo dobranego leczenia i stopniowej poprawy pozostaje "coś nie tak".  Pacjent mówi "nie mogę się skupić", "zawsze o wszystkim zapominam", "jestem niewystarczająca", "zawsze coś głupiego palnę", "jak się nauczę t
Czytaj więcej

Kim są rezydenci i dlaczego utworzyli porozumienie?

Obraz
Kilkukrotnie na stronie FB  udostępniałam grafiki na temat lekarzy rezydentów. Na pewno nie jeden z was zastanawiał się kim jest lekarz rezydent. W skrócie - to między innymi JA. Po 6 latach studiów, roku stażu, przyszło mi zdawać Lekarski Egzamin Państwowy (aktualnie został zastąpiony Lekarskim Egzaminem Końcowym). Dostałam Prawo Wykonywania Zawodu i mogłam zacząć leczyć... i byłoby cudownie, gdyby nie jeden szczegół. Bez specjalizacji to lekarz tak naprawdę niewiele może. Zostaje mu dyżurowanie w NiŚPL . Dlatego przyszedł czas na składnie wniosków o przyjęcie na specjalizację. Jest kilka możliwości. Rezydentura, etat, wolontariat (nie, to nie żart). Rezydentura - umowa o pracę na czas specjalizacji podpisywana jest ze szpitalem prowadzącym, ale pensję płaci ministerstwo. Etat - umowa o pracę podpisuje się ze szpitalem i płaci szpital. Wolontariat - wyzysk przez 5 lat, po to by lekarz mógł mieć tytuł specjalisty. Wszystko byłoby różowo, gdyby nie następne elemen
Czytaj więcej